De komst van de veerboten verbeterde het dagelijks leven van de mensen die aan beide kanten van de rivier werkten aanzienlijk. Oversteken van de ene naar de andere kant werd al snel routine. Maar door de toename van het verkeer moest er soms wel twee uur gewacht worden om over te steken. Daarom werd besloten om de bruggen van Tancarville en Brotonne te bouwen, respectievelijk in 1959 en 1977.
De brug van Brotonne, waarvan de bouw records brak in die tijd, betekende echter het einde van de overtochten vanuit Caudebec-en-Caux en La Mailleraye-sur-Seine, die vandaag de dag nog steeds veel nostalgie oproepen.
Mis de kans niet om een van de veerboten te nemen die nog steeds in bedrijf zijn als je de rivier oversteekt, tussen Heuteauville en Jumièges, of tussen Port-Jérôme-sur-Seine en Quilleboeuf!
In de Seine varen ook enorme schepen, vaak containerschepen. Deze reuzen van de zee worden toevertrouwd aan de waakzaamheid van de Seineloodsen wanneer ze de Seine binnenvaren om naar de haven van Rouen te varen. De wissel tussen twee loodsen vindt plaats halverwege tussen Le Havre en Rouen, in Caudebec-en-Caux. We gingen een van deze loodsen ontmoeten, Patrick Duquenoÿ, die ons vertelde over zijn passie voor de rivier die hij zijn thuis noemt, “een van de mooiste bevaarbare rivieren ter wereld”, zoals hij het graag uitdrukt.
“Ik krijg nooit genoeg van de Seinevallei, het is nooit hetzelfde van het ene seizoen op het andere. In de herfst vormen de kleuren van de bossen die zich vastklampen aan de kliffen zo’n rijk tapijt! Ik houd vooral van de eerste groene scheuten van de lente in mei en de bomen en bloemen bij Heurteauville en Jumièges. Ik zie veel vogels, waaronder ooievaars, steltlopers en zwanen! Er is een grotere diversiteit aan soorten. Scheepskapiteins verbazen zich over de goed bewaarde woeste gebieden langs het boerenland. De koolzaadvelden, het blauw van de vlasvelden en de patronen die de boeren die het land bewerken hebben achtergelaten, bieden een prachtig uitzicht vanaf de Seine.”